Elurrak joan direnean
nire mendien artean,
eguzkia teloiaren atzekaldean da.

Ateratzeko beldur da,
beldur eszenikoa,
aspaldi antzeztu ez duen
obra honetan.

Izpi txiki-txikiren bat
agertuz doa gaurkoan,
poztasun haundi batek
besarkatzen nau.

Mesedez ozen esan
negua joan egin dela
nire arima hotzak ez
du sinizten eta.

Laztandu nazazu orain
ur urdinen artean,
orain lainorik ez da
aurpegi biluziak,
ta larrua jotzean
garrasirik ozenena,
gordin amaigabea
negua joan da ta...

Jaio berrien antzera
taupaden beharra dut orain,
belarriekin ikusteko
nire begiek entzuten ez dutena.

Mesedez ozen esan
negua joan egin dela,
izara guztiak erre ditut eta.

Soinu bakar bakarra
zure bularraldean
negua joan da ta
borobildu zaizkit ertzak
zure ondoan izpi
lasaigarri bat negua joan da ta
negua joan da ta...