Harkaitz Canoren liburua, non Soto eta Zeberio bahitu, torturatu eta hildakoei buruzko istorioa kontatzen digun. Hasiera izugarri polita da eta hildako lagunei egiten die erreferentzia zalantzarik gabe (behintzat nire iritziz):

"Lurraren erraietan beti da gaua, satorren ordua da satorraren domeinuetan. Axola dio ezer egun-argiak lurpean bizi denari? Ez gehiegi. Bat eginda zaude aspaldi honetan lurrarekin eta batere ez mugitzea zenukeela onena iruditu zaizu hasieran. Zure erraiak eta lurrarenak errai berak ez dira bada?"